Tanıdın mı Beni?

Ben; anlamsız kavgalarla,
Ben; yarınsız sevdalarla,
Ben; anlatılan masallarla yitirdim inancımı...

Kuralsız insanların sahte cennetlerinde, yanlışı doğrudan, karayı
beyazdan, adamı adamdan, insanı insandan ayırmakla geçti gençliğim.

Ben; kan gövdeyi ***ürürken,
Ben; can bedenden ayrılırken,
Ben; kan damardan çekilirken, öğrendim yaşamayı...

Başarmak için inanç, inanmak için yürek, kazanmak için bilek
gerekliymiş. Adımlarını sert basmalı, yumruğunu sert vurmalı, sesin gür
çıkmalıymış. Taş kadar ağır, taş kadar sağır, taş kadar küçük, taş kadar büyük
olunmalıymış. Karnın açken bile kuyruğun dik, belin bükülse bile başın
hep dik kalmalıymış...

Şimdi tanıdınmı beni?
ADIM : ...
SOYADIM : ...

Biz sevdiğimizi gün olur başımıza taç yaparız....
Biz sevdiğimizi gün olur bağrımıza taş diye basarız.

EN SONUNDA
En sonunda bitti.. Bittiğine üzülmüyorum ve seni özlemiyorum..

İlk defa ayrılığı seviyorum.. Senin söylediğin gibi.. En azından
içindeki ben kirlenmeyecek.. İşte bu yüzden bu ayrılığı seviyorum.. Bu yüzden
akşamları yastığıma sarılıp ağlamıyorum.. Bu yüzden sabahları uyanınca
gözlerim gözlerini aramıyor!!!! Bu yüzden senden vazgeçmek daha kolay..
İçindeki yani hayalindeki ben gerçek ben ile kirlenmeyecek....

Bazen kendime nasıl bu hale geldik diye soruyorum; ilişkide neden nasıl
gibi soruların sorulmaması gerektiğini bilmeme rağmen.. İlişkinin
muhasebesi yapılır mı? Ben ilk defa yaptım.. Ne verdim ne aldım diye
düşündüm.. Çok şey almışım ama hiçbirşey verememişim.. Bu da benim
ek***liğim.. Gerçek benin ek***liği.. Senin hayal ettiğin olduğunu düşündüğün
insanın değil.. Benim ek***liğim..

Gece ilerliyor.. Diğer ek***liklerim aklıma geliyor.. Sevdiğimin
hayatındaki sorunlara ortak dahi olamayan beni düşünüyorum.. Bak gördün mü bu
bile sendeki benden farklı.. Ama diyorum ya ben buyum, ben böyleyim..
Beni tanı..

Neredeyse sabah oluyor.. Bu seferde en büyük ek***liğim aklıma
geliyor.. Seni düşünüyorum..

Şimdi git.. İçindeki ben daha fazla kirlenmesin..

Not : Avuçlarında ben, burnunda benim kokum.. Ben seni çoktan unuttum..
Sen beni unutamayacaksın..


Sensizim.. Üşüyorum!

Bu sana yazdığım son satırlar...

Bu dinlediğim son şarkı bizim üstümüze söylenmiş. Kilit vurdum kalbime,
umutlarıma. Ne bundan böyle sevdaya dair bir şeyler beklenebilir
yüreğimden ne de nefret edebilirim birinden. Ben hamal değilim ki; hep
kahrını taşıyım ömrün; Alın atık üzerimden hayata dair ne varsa. Alın sevdaya
dair acıları, paylaşın aranızda...

Sen sanıyorsun ki, kolay geliyor gidişin bana.. Arkanı döndüğün ilk
andan gözlerim gülecek mi yeniden sanıyorsun? Söylesene! Sen ne sanıyorsun
aşkı, sevgiyi, söylesene! Kolay olan, kaçmaksa, yalansa, vazgeçişse;
ben zor olanı seçiyorum ve Seni Hala Seviyorum.

Sen öyle san, farzet ki her şey çok kolay... Gittiğini sandığın sen,
giderken bende kalanlarını, yani seni, yani aşkı, yani bizi alamayacaksın
benden.... Geri vermeyeceğim onları, benim onlar, bana ait.

Biliyor musun, acı olan asla gidişin değil.. Belki bir gün sevmeyi
öğrendiğin de yanında ben olmayacağım.. Bir sabah gözlerini yeni doğan güne
açtığında başkası olacak yatağında.. Benim içinse sadece "sen" var
olacak baktığım her yerde... Ve işte ilk defa o gün sebepsiz ağlayacağım, o
gün yaan yağmur gizlemeyecek gözyaşlarımı. Kim bilir belki de aynadaki
hayalin ilk kez asacak suratını bana ve o sabah sensiz ve üşümüş
uyanacağım!

Her şeyin bir bedeli var biliyorum ve bende bu bedeli ödüyorum.
Ödediğim bedel sensizlik, yalnızlık, aşksızlık Oysa yüreğim her şeye rağmen
mutlu olmanı diliyor....

Seni bulduğum yerden başlıyorum yürümeye.. Seni düşünüyor ve gecenin
ayazında üşüyorum.. Veda bile etmeden gidişin geliyor aklıma, sadece
susuyorum.